Hydroizolacje

Hydroizolacja budynku powinna być wykonana w sposób ciągły, uniemożliwiający dostęp wód gruntowych do ścian budynku. Niezwykle ważne jest też aby izolacja pionowa łączyła się bez przerw z izolacją poziomą ścian.

W przypadku uszkodzenia izolacji lub jej braku (w starszych budynkach), obserwujemy przesiąkanie wilgoci przez ściany znajdujące się poniżej poziomu gruntu, często połączone z podciąganiem wilgoci przez ściany parteru.

Rodzaj izolacji, grubość oraz ilość warstw powinny być dobrane odpowiednio warunków gruntowych oraz wodnych wokół budynku. Z uwagi na obserwowane w ostatnich latach nagłe oraz intensywne opady deszczu, niezależnie od warunków gruntowych bezwzględnie należy pamiętać o wykonaniu drenażu.


Wady izolacji pionowej

W przypadku braku lub uszkodzenia izolacji pionowej ścian budynku, w pierwszej kolejności zawsze należy rozważyć odkopanie obszaru przylegającego do budynku i poprawne wykonanie izolacji.
Po odtworzeniu izolacji należy osuszyć od środka zamoknięte ściany i posadzki, aby zapobiec ich dalszej degradacji.

Niestety, odkopanie budynku nie zawsze jest możliwe – szczególnie w przypadku obiektów zlokalizowanych w centrach miast czy też na przykład budynków w zabudowie szeregowej.

W takiej sytuacji rozwiązaniem problemu może być wykonanie tzw. izolacji wannowej od wewnętrznej strony pomieszczeń znajdujących się poniżej poziomu gruntu.
Producentem, oferującym kompletny system do wykonania tego typu izolacji jest Remmers.

Przy takim rozwiązaniu pomimo tego, że ściany pozostają mokre, wilgoć nie przedostaje się do wnętrza, umożliwiając jego komfortowe użytkowanie.

Możliwość wykonania izolacji wannowej i zakres koniecznych prac uzależniony jest od szeregu czynników. Przed wykonaniem usługi konieczne są więc oględziny i szczegółowe pomiary.

Jeśli uszkodzenie izolacji pionowej budynku powiązane jest z podciąganiem wilgoci przez dolne partie ścian parteru, najprawdopodobniej uszkodzona jest także izolacja pozioma. W takim przypadku wykonanie izolacji wannowej bezwzględnie musi być połączone z odtworzeniem izolacji poziomej – na przykład poprzez wykonanie iniekcji krystalicznej.


Wady izolacji poziomej

Iniekcja krystaliczna jest jedną z najprostszych, najszybszych i najtańszych metod odtworzenia izolacji poziomej budynków. Dotyczy to zarówno starszych obiektów gdzie nie stosowano izolacji poziomej, jak i nowszych, w których uległa ona uszkodzeniu.

Iniekcję krystaliczną możemy wykonać w ścianach wzniesionych z porowatych, mineralnych materiałów budowlanych, takich jak: cegła, piaskowiec, czy cegła wapienno-piaskowa.

Warto nadmienić, iż iniekcję można wykonać nawet w bardzo wilgotnych murach, bez konieczności ich osuszania (do 95% wilgotności).

Do niedawna najpopularniejszą metodą iniekcji była metoda grawitacyjna, wykorzystująca preparaty iniekcyjne w formie płynu. Obecnie stosowane środki w postaci kremu znacząco przyspieszają i usprawniają proces iniekcji – przy zachowaniu wysokiej skuteczności.

Etapy iniekcji krystalicznej:

⦁ Usunięcie tynku na wysokość min. 30 cm. powyżej linii iniekcji.
⦁ Nawiercenie otworów w linii iniekcji.
⦁ Wprowadzenie poprzez otwory dedykowanego kremu iniekcyjnego.
⦁ Zatkanie otworów masą uszczelniającą.
⦁ Pokrycie ściany poniżej i co najmniej 30 cm powyżej strefy iniekcji specjalistycznym szlamem uszczelniającym.

Kolejny etap to wykończenie ścian poprzez pokrycie tynkiem i malowanie.
W przypadku pomieszczeń o niewystarczającej wentylacji, zalecane jest zastosowanie tynku renowacyjnego oraz dedykowanej farby, o podwyższonej odporności na degradację i powstawanie grzyba wskutek wilgoci.